"Wat gebeurt er allemaal? Kan ik straks nog wel op reis? Een paar weken later werd duidelijk dat mijn reis naar Australië niet meer door kon gaan en dat ik op zoek moest naar een nieuwe interim-opdracht. Wat een dubbel gevoel! Gelukkig kon ik vrij snel daarna starten bij Korian Nederland. Een zorginstelling! In deze tijden is het extra mooi om daar een bijdrage aan te mogen leveren. Uiteraard op afstand."
Op 27 maart 2020 is Rianne gestart in haar nieuwe interim-rol in het team van Korian Nederland. Een zorginstelling die zich richt op de zorg, welzijn en ondersteuning van ouderen.
In deze blog nemen we je mee in de onboarding van Rianne in een tijd die anders is dan normaal. Een tijd waarin we op afstand van elkaar werken en in een tijd waarin we creatief moeten zijn om samen aan hetzelfde doel te werken.
Samen met mijn nieuwe collega Joyce ben ik verantwoordelijk voor een regio met daarin een aantal zorglocaties. Voordat ik daadwerkelijk begon maakte ik kennis met de nieuwste vorm van onboarding. Onboarding in tijden van corona is voor mij het afspreken op een lege parkeerplaats in Leusden om daar kennis te maken en mijn laptop in ontvangst te nemen. Mijn auto hier en op anderhalve meter afstand mijn nieuwe collega met haar auto. We moesten er wel om lachen. Het zijn gekke tijden.
In de eerste week kreeg ik een mooie bos bloemen thuis gestuurd. Een warm welkom! In de tweede week was ik jarig en kreeg ik van Korian een leuke verjaardagskaart. Dit spreekt van een groot saamhorigheidsgevoel binnen de organisatie, wat ik kan beamen na mijn eerste maand.
De rest van de week heb ik gebruikt om via videobellen en per telefoon kennis te maken met mijn team en de locatiemanagers in mijn regio. Ook telefonisch zonder beeld. Op dit moment zitten we in een integratie-traject van verschillende bedrijven en werken we hard aan het stroomlijnen van alle werkwijzen, zo ook de applicaties waarmee we samen kunnen videobellen.
Binnen Korian Nederland neem ik de rol van HR Adviseur tijdelijk op mij. In mijn rol ben ik de sparringpartner van de locatiemanagers binnen mijn regio en ben ik (mede) verantwoordelijk voor een tal van projecten, zoals het beleid rondom corona-maatregelen, het ontwikkelen van een nieuwe leaseregeling, het opzetten van een digitale onboarding en een nieuw HR handboek. Het merendeel van mijn werk is verbonden aan de integratie. Het leukste aan de rol is dat ik meedenk met managers en spar over vraagstukken waar we niet meteen een antwoord op hebben. We zoeken samen naar een creatieve oplossing of antwoord op afstand en via digitale gesprekken. Joyce en ik zeggen soms tegen elkaar: “We denken nu na over dingen die “normaal” niet voor komen of gebeuren.”
Als ik terugkijk zijn de weken voorbij gevlogen. Het inwerken was even anders dan normaal, maar je merkt dat je je snel aanpast en mee gaat in wat op dat moment het beste is. Als interim professional wordt je vaak ergens ingevlogen waar de nood hoog is. Hierdoor spring je meteen in het diepe en leer je jezelf om de organisatie en haar manier van werken snel onder de knie te krijgen. Er waren in mijn eerste week al een aantal afspraken ingepland met collega’s. Ik heb daarnaast afspraken met de managers uit mijn regio gemaakt om kennis te maken en op te halen wat er in de organisatie speelt, door veel vragen te stellen.
Ik kijk daarom positief terug en ben blij dat ik mij snel onderdeel voelde van de organisatie. Gezien de omstandigheden ging dit beter en sneller dan verwacht. Ik kreeg ook het vertrouwen van mijn collega’s en manager om te wennen, mijn ding te doen en mijn verantwoordelijkheid te pakken. Die ruimte en het vertrouwen waardeer ik.
Zoals ik al eerder beschreef is saamhorigheid écht de opvallende factor in mijn tijd bij Korian Nederland. De organisatie heeft een fijne cultuur en iedereen staat open voor elkaar. We werken samen aan hetzelfde doel: voor de bewoners op locatie! Dit merk je door het vertrouwen en de ruimte die ik krijg, de attentie aan het begin van mijn opdracht en mijn verjaardag, het gemak waarmee ik in contact kom met mijn collega’s en de drive die iedereen heeft voor hetzelfde doel.
Ik heb bewondering voor zowel de bewoners als voor mijn collega’s die op de locaties werken. De afgelopen periode stond in het teken van “aanpassingsvermogen” en dit doet iedereen met de gedachte dat dit voor de gezondheid van onze mensen is. Een voorbeeld is dat de familie van de bewoners op de hoogte wordt gehouden door middel van filmpjes of een persoonlijke e-boodschap. Mooi om te zien dat er een positieve draai aan wordt gegeven. Voor mij betekent aanpassingsvermogen dat ik de organisatie en mijn collega’s op afstand leer kennen en dat ik op die wijze van toegevoegde waarde ben. Normaal zou ik in een één-op-ééntje connectie maken met mij collega’s. Iets wat nu via een scherm of telefoon moet.
Wat neem ik mee als persoon? Het is goed om letterlijk én figuurlijk afstand te nemen, want het blijkt maar dat we op afstand ook goed in staat zijn met elkaar te communiceren en het werk te doen. Die afstand is soms ook goed voor focus en voor de werk-privébalans, die in deze tijd wel wat door elkaar loopt. Je focust je meer omdat je minder afleiding van kantoor hebt, maar aan de andere kant heb je de afleidingen vanuit thuis. Mijn vriend en ik hebben allebei een eigen werkplek. Niet samen aan de keukentafel. Tijdens de lunch vind ik het heerlijk om even naar buiten te gaan en de dag sluit ik af met een sportlesje of wandeling.
Dat neemt niet weg dat het veel leuker en gezelliger is om elkaar op kantoor of ergens anders te ontmoeten, het persoonlijke gesprek aan te gaan en je te laten inspireren. Dat zorgt voor de dynamiek en verbinding waar ik zo van houd.
Beide manieren versterken elkaar en brengt het in balans. Mooi om te ervaren hoe flexibel en wendbaar we zijn. Laten we dat met elkaar doorzetten!