Tijdens de Corona crisis je baan kwijtraken. Mij overkwam het onlangs, net als zoveel anderen. Het staat vast dat het een uitdaging zal zijn om -zeker in deze tijd- een nieuwe (en dan vooral leuke) werkgever en dito baan te vinden. Deel één van mijn journey naar een nieuwe uitdaging in tijden van Corona.
Take a deep breath
Sinds juni ben ik ‘aan het chillen’, ‘in between jobs’, ‘Toos werkloos’, ‘beschikbaar voor een nieuwe uitdaging’ en indien ik dat wil kan ik via Linkedin de groene krans ‘#open to work’ aan mijn profiel toevoegen. Ik houd het op ‘beschikbaar voor een nieuwe uitdaging’. En wel per zo snel mogelijk alstublieft. Ik heb een academische opleiding, ruim twintig jaar HR ervaring en leuke banen gehad, zowel vast als interim. Tijdens mijn interim periode in het pre- Corona tijdperk- waren er wel eens periodes dat ik beschikbaar was maar deze duurden nooit lang. Via mijn interim netwerk kwam er wel weer een nieuwe opdracht. No worries. Maar nu hebben mijn werkgever en ik afscheid van elkaar genomen na een vast dienstverband én is er Corona. Een baan per zo snel mogelijk zal nog wel even op zich laten wachten. Ik zal dus een lange adem moeten hebben.
De impact van werkloosheid: from hero to zero
De status van ‘werkloos’ is op zijn zachtst gezegd oncomfortabel. Ik ga van gemiddeld zo’n vijftig mails, vele calls en virtuele bila’s per dag naar 0. Het voelt een beetje als ‘from hero to zero’. Niemand die mijn advies meer nodig heeft of iets ‘tegen me aan wil houden’. Niet meer dat project kunnen afmaken waar ik zo ver mee was en dat klaar was om gelanceerd te worden binnen de organisatie. Het voelt vreemd. Ik mis mijn dagelijkse structuur, ook tijdens de beginperiode van Corona toen we niet meer reisden naar kantoor. Gelukkig biedt mijn gezin met werkende man en schoolgaande kids mij wel de dagelijkse structuur. Hoe zouden anderen zonder gezin omgaan met zo’n situatie vraag ik me af.
Tijd voor om- en nadenken!
“Elk nadeel heb zijn voordeel”, volgens voetbalgoeroe Cruijff. Want ik heb nu wél tijd om die dingen te doen waar ik vanwege mijn drukke baan niet aan toe kwam. Zeilles nemen bijvoorbeeld. Zeilen werkt heel goed om mijn hoofd leeg te maken. Er is geen tijd om na te denken, laat staan piekeren. Bij zeilen gaat het om de wind, het vaantje en de te besturen boot. Wandelen is ook zo’n activiteit. Alleen of met vriendinnen en in het laatste geval hebben we goede gesprekken. Wandelen is tijdens Corona het nieuwe eten geworden, zei een wandelmaatje laatst. Ook heb ik eindelijk tijd en rust om weer hard te lopen. En om vakinhoudelijke webinars te volgen, documentaires te kijken en uitgebreid de krant of een goed boek te lezen. Of om koffie te drinken met anderen die ook op zoek zijn naar een nieuwe uitdaging. En ik kan ook eindelijk mijn huis opruimen. De ‘opruimcontainer’ die ik zes weken geleden heb laten plaatsen is al helemaal vol. Job done. Tijd dus voor een nieuwe job.
Doordat ik niet werk heb ik ruimte in mijn hoofd om na te denken wat ook wel doorslaat naar piekeren. Misschien is het niet leeftijd afhankelijk maar in mijn geval denk ik eindelijk eens goed na over wat ik nu écht wil. Wel of niet binnen het HR vak blijven? Generalist of specialist? Wel of niet meer een leidinggevende functie? Misschien weer iets met coaching gaan doen? Wel of niet aan een opleiding beginnen en zo ja, wélke dan? Wil ik binnen het bedrijfsleven blijven of ga ik nu dan toch echt eens voor de maatschappelijk relevante organisatie? Ga ik voor de gevestigde onderneming of juist weer voor die snelle, dynamische scale up? Waar word ik nu écht gelukkig van in mijn werk? Wat verwacht ik eigenlijk van mijn eigen leidinggevende? En wat heb ik eigenlijk te bieden aan mijn nieuwe werkgever? Ik vind alles leuk, wil eigenlijk geen potentiële kansen laten schieten en zie overal mogelijkheden. Maar bovenal heb ik twijfels en vragen over werkelijk álles. Gékmakend en vooral heel vermoeiend.
En toen was daar de loopbaancoach
In augustus is het mogelijk om in aanmerking te komen voor een gratis loopbaanadvies, een mooi initiatief van het kabinet die daar 50 miljoen voor uittrekt. Echter zijn er binnen een maand zoveel inschrijvingen dat snel duidelijk wordt dat de 50 miljoen al opgesoupeerd is. Jammer voor diegenen die tot volgend jaar moeten wachten. Ik ben wel één van de 22.000 gelukkigen en kan dit jaar nog gebruik maken van dit traject. Het loopbaantraject bestaat uit een arbeidsmarktscan, een aantal tests en vier gesprekken met een loopbaancoach en zal mij inzicht geven in mijn loopbaan kansen. Tijdens de gesprekken, met tussenpozen van twee weken, werk ik naar een concreet doel toe. Resultaatgericht als ik ben, spreekt het hebben en streven naar een doel me erg aan.
De eerste sessie is medio augustus. Ik maak nader kennis met mijn loopbaancoach, een rustige, vriendelijke dame van mijn leeftijd. We klikken goed. Zij geeft al snel aan dat het in mijn situatie – vijftig plus, hoogopgeleid en komende uit een eindverantwoordelijke HR positie, gemiddeld zo’n vier tot zes maanden duurt om een nieuwe baan te vinden. Exclusief extra Corona tijd want door Corona is de arbeidsmarkt er niet florissanter op geworden. Amai, niet leuk om te horen maar de verwachtingen worden hiermee wel goed gemanaged en diep in mijn hart weet ik dit natuurlijk ook allang. We maken tijdens de eerste sessie ook een begin met het concretiseren van mijn doel: helder krijgen welke baan en welke omgeving bij me past en vervolgens welk proces ik ga volgen om aan die baan te komen. Volgens mijn coach hoef ik me met mijn achtergrond en ervaring geen zorgen te maken, en al helemaal niet vanwege mijn vijftig plus zijn. Dat doet me goed en het is niet de eerste keer dat ik dat hoor. Wel is er werk aan de winkel want ik moet aan de verdere verduidelijking van mijn doel werken. En alleen ik en niemand anders kan dat doen.
Hoera: inzicht!
De coachingsessies werpen hun vruchten af. De komende weken ontstaat er langzaamaan inzicht. Ik voer gesprekken met recruiters, volg een webinar over hoe je je doelgroep het beste kunt bereiken via Linkedin en hoe je jezelf moet onderscheiden. Ik heb nog steeds de leuke gesprekken tijdens lange wandelingen. Ook de gesprekken tijdens de zeillessen met mijn -tevens werkloze- zeilinstructeur die mijn kernkwaliteiten na drie zeillessen al goed kan beschrijven werken verhelderend. Ik post op Linkedin een verhaaltje over mezelf en laat mijn netwerk weten dat ik beschikbaar ben en voeg een #durftevragen toe. Mijn post wordt binnen twee weken 15.177 keer bekeken, 121 keer geliked en 14 keer gedeeld, ook door mensen die ik helemaal niet ken. Ik ben blij verrast. I love Linkedin! Ik krijg een aantal verzoeken om te komen praten, helaas liggen de bedrijven niet naast de deur en zijn de banen en type bedrijven ook niet -realiseer ik mij- wat ik wil. Naar aanleiding van mijn post voer ik plezierige telefoongesprekken met mensen uit mijn netwerk die ik al een tijd niet heb gesproken. Zij geven mij -onafhankelijk van elkaar- veelal dezelfde feedback over mijn kernkwaliteiten. Daar kan ik zeker wat mee! Het maakt het inzicht in wat ik wil en wat ik te bieden heb compleet. Ik durf eindelijk focus aan te brengen en duidelijke keuzes te maken ten aanzien van mijn ambities. En het is een cliché maar zo waar: ik blijf hierbij vooral dicht bij mezelf.
To be continued…
Inmiddels ben ik vijf weken en drie coachingsessies verder en is mijn doel mij compleet helder. Tijdens mijn derde coachingsessie vertel ik overtuigd dat het mijn doel is om een baan te vinden als eindverantwoordelijke HR manager binnen een scale up omgeving of een omgeving waar HR innovatie behoeft. Als een kennis mij vraagt waar ik naar op zoek ben kan ik feilloos vertellen wat ik
zoek en wat ik te bieden heb. Ik realiseer me daarbij kort dat door hardop uit te spreken wat ik specifiek wil en kan daarmee andere mogelijke opties uitgesloten worden. Een aantal maanden geleden vond ik dat spannend. Maar nu voelt het goed.
Binnenkort is de laatste sessie met mijn loopbaancoach. Mijn ‘huiswerk’ voor die sessie is om mijn cv en Linkedinprofiel naadloos aan te laten sluiten op mijn ambities en mijn meerwaarde voor mijn toekomstige werkgever. Inmiddels is er ook al een aantal gerichte sollicitaties de deur uit. Ik ben benieuwd waar de afgelopen maanden van nadenken, praten en focus aanbrengen mij de komende tijd heen zullen leiden. Tot de volgende!